Hringygla (Mniotype adusta)

Útbreiðsla

Gjörvöll Evrópa frá Miðjarðarhafslöndum til nyrstu héraða Skandinavíu, austur um Asíu til Kyrrahafs og suður til Afganistans; einnig á Grænlandi, norður til Uummannak-fjarðar vestan megin og Meistaravíkur austan megin.

Ísland: Víða um land en þó enn ófundin á Vestfjarðakjálka, á miðhálendinu fundin á Kili og í upplandi V-Skaftafellssýslu.

Lífshættir

Hringygla finnst í opnu þurrlendi hverskonar, mólendi og á minna grónu bersvæði. Lirfurnar vaxa upp á tímabilinu frá seint í júní og fram að hausti en þá púpa þær sig fullvaxnar í hjúp sem þær spinna um sig og leggjast í vetrardvala. Lirfurnar nærast á ýmsum plöntutegundum en engar upplýsingar liggja þó fyrir um það hérlendis. Á matseðlinum í Evrópu eru ýmsar tegundir jurtkenndra plantna, runna og lauftrjáa, einnig beitilyng (Calluna vulgaris). Á Grænlandi hafa lirfur fundist á krækilyngi (Empetrum nigrum). Lirfurnar púpa sig í spunahjúpnum þegar vorar og fyrstu fiðrildin fara að fljúga í lok apríl. Þau eru langflest á ferli í júní og eru flest horfin um miðjan júlí.

Almennt

Hringyglur er helst að sjá þjóta um loftin á björtum góðviðriskvöldum í seinni hluta maí og júní en þau fljúga síður að degi til. Þegar lambagras (Silene acaulis) blómstrar snemma sumars laðar það hringyglur til sín. Stundum má sjá nokkrar saman á lambagrasþúfum með sogranana á kafi í blómunum.

Hringygla er meðalstór ygla, í útliti áþekk fleiri tegundum, einkum hrossyglu (Apamea exulis) sem flýgur seinna á sumrinu en hringyglan. Mynstur framvængja þeirra tveggja er oft svipað en hringyglan er jafnan mun dekkri og meiri kontrastar í mynstri sem er svarbrúnt, dökkbrúnt, grábrúnt og með ljósari hringmerkjum og saumum. Á frambol, aftan við höfuðið, er áberandi svartur baugur. Slíkur baugur finnst á fleiri tegundum sem fljúga á öðrum tímum. Yglur á stími um loftin fyrri part sumars eru ýmist hringyglur eða ertuyglur (Melanchra pisi).

Útbreiðslukort

Myndir

Höfundur

Erling Ólafsson 5. maí 2010, 11. febrúar 2019.