Margæs (Branta bernicla)

Útbreiðsla

Margæsir verpa í heimskautalöndunum nánast allt í kringum norðurhvel jarðar. Deilitegundin B.b. hrota verpur í NA-Kanada og kemur hér við vor og haust (Faxaflói–Breiðafjörður; sjá kort) á leið sinni til og frá vetrarstöðvum á Bretlandseyjum, aðallega Írlandi.

Stofnfjöldi

Þessi stofn taldi um 37.000 fugla haustið 2016 (Kendrew Colhoun, óbirt heimild) en fjöldinn veltur á varpárangri sem er afar misjafn frá ári til árs.

Válistaflokkun

LC (ekki í hættu)

Forsendur flokkunar

Kynslóðalengd (IUCN): 10,9 ár Tímabil sem mat miðast við (3 kynslóðir): 1984–2017

Margæsastofninn hefur vaxið á viðmiðunartímabilinu og er auk þess það stór að hann telst ekki í hættu (LC).

Hættuflokkar Alþjóðanáttúruverndarsamtakanna (IUCN)

Viðmið IUCN um mat á válista (pdf)

Eldri válistar

Válisti 2000: Margæs var ekki í hættu (LC).

Verndun

Margæs er friðuð samkvæmt lögum nr. 64/1994 um vernd, friðun og veiðar á villtum fuglum og villtum spendýrum.

Válisti

Að minnsta kosti fimm svæði eru alþjóðlega mikilvæg fyrir margæsir sem fara hér um og nær allar margæsir dveljast á mikilvægum fuglasvæðum á ferð sinni um landið, bæði á vorin (sjá töflu; Arnþór Garðarsson og Guðmundur A. Guðmundsson 1997) og haustin (Náttúrufræðistofnun, óbirt gögn).

IBA viðmið – IBA criteria:

A4 i: Evrópa/NA-Kanada = 2.700 fuglar/birds (Wetlands International 2016)

B1 i: NA-Kanada/Grænland/Ísland/Bretlandseyjar = 370 fuglar/birds (Wetlands International 2016, uppfært/updated)

Myndir