Stormmáfur (Larus canus)

Útbreiðsla

Stormmáfur verpur víða á norðurhveli jarðar. Hann nam hér land um miðja síðustu öld og er algengastur við Eyjafjörð þar sem honum fjölgaði hratt fram yfir 2000. Stormmáfur er að mestu farfugl en einhver hundruð fugla sjást hér yfirleitt í vetrarfuglatalningum Náttúrufræðistofnunar.

Stofnfjöldi

Íslenski stofninn var metinn 700 pör upp úr árinu 2000, þar af tæplega 500 pör í Eyjafirði (Ævar Petersen og Sverrir Thorstensen 2004). Hann virðist hafa staðið í stað næstu árin en hafði fjölgað í 660 pör í Eyjafirði árið 2010 (Sverrir Thorstensen og Ævar Petersen 2013). Miðað við brotakennda þekkingu á varpi stormmáfa í öðrum landshlutum er heildarstofninn nú varlega áætlaður um 800−1.000 pör.

Válistaflokkun

LC (ekki í hættu)

Forsendur flokkunar

Kynslóðalengd (IUCN): 9,8 ár Tímabil sem mat miðast við (3 kynslóðir): 1989–2018

Stormmáfi hefur fjölgað og er því ekki lengur á válista enda kominn yfir þau mörk sem fyrri flokkun í Válista 2000 miðaðist við (<1000 kynþroska fuglar).

Hættuflokkar Alþjóðanáttúruverndarsamtakanna (IUCN)

Viðmið IUCN um mat á válista (pdf)

Eldri válistar

Válisti 2000: Stormmáfur var flokkaður sem tegund í yfirvofandi hættu (LR, nú NT).

Verndun

Stormmáfur er friðaður samkvæmt lögum nr. 64/1994 um vernd, friðun og veiðar á villtum fuglum og villtum spendýrum.

Válisti

Engar stormmáfsbyggðir hér teljast alþjóðlega mikilvægar.

IBA viðmið – IBA criteria:

A4 i: Evrópa = 10.000 pör/pairs (Wetlands 2016)

B1 i: NV- og Mið-Evrópa/Atlantshaf/Miðjarðarhaf = 6.667 pör/pairs (Wetlands 2016)

Myndir

Höfundur

Kristinn Haukur Skarphéðinsson maí 2017, júní 2018, október 2018