Hér á landi er að finna tíu tegundir ánamaðka. Grááni er einkar algengur í görðum okkar og hefur jafnan þann háttinn á að skríða upp úr moldinni í flokkum einn úrkomusaman og hlýjan vordaginn þegar útmánuðir hafa runnið sitt skeið. Þá koma herskarar þeirra upp úr blómabeðum og grasflötum og skríða út á blautar stéttar og stefna að því er virðist marklaust hver í sína áttina. Slíkan hátt hefur tegundin á að dreifa sér og nema nýjar slóðir. Hátternið er sannur vorboði enda gerist það jafnan þegar klaki hefur farið úr jörðu og vorið tekið völdin, oft í kringum mánaðamótin mars/apríl. Margir taka eftir þessu.
Gráánar skríðandi á stéttum í Hafnarfirði að morgni dags 24. febrúar nýliðinn er óvenjulegt atvik. Hlýindin í vetur, ekki síst í þessum mánuði, gera það að verkum að jarðvegur er klakalaus og af sömu sökum eflaust mun hlýrri en norm þessa árstíma. Aukinheldur bleyttu tíðar regnskúrir vel upp í moldinni þessa helgina. E.t.v. þurfa ánarnir að súpa seyði af bráðlætinu. Framundan er mars, en sjaldnast hefur verið á hann treystandi.