Mynd: Erling Ólafsson
Kjarrvefari. 10 mm. ©EÓ
Útbreiðsla
N- og M-Evrópa og austur eftir Síberíu.
Ísland: Láglendi um land allt, fundinn hæst yfir sjó við Blöndulón.
Lífshættir
Kjörlendi kjarrvefara eru birkiskógar og birkikjarr. Fiðrildin fara að skríða úr púpum viku af júní og fljúga í mestum mæli í júní og júlí. Þau eru fáséð í ágúst og eintak sem fannst 1. september er að öllum líkindum af 2. kynslóð en það er óvenjulegt. Lirfurnar nærast á birkilaufum sem þær spinna saman og fullvaxnar, þegar líður að hausti, púpa þær sig á milli laufblaðanna sem síðan falla til jarðar. Púpurnar brúa veturinn til næsta vors.
Almennt
Kjarrvefari er frekar sjaldgæfur hér á landi þó hann sé útbreiddur en venjulega verður aðeins vart við einstök fiðrildi á flögri í birkiskógunum. Hann telst því ekki til skaðvalda á birki. Kjarrvefari þekkist frá öðrum vefurum á stórum hvítum blettum utarlega á framvængjum.
Kjarrvefari (Apotomis sororculana) - fundarstaðir samkvæmt eintökum í safni Náttúrufræðistofnunar Íslands
Heimildir
Bradly, J.D., W.G. Tremewan & A. Smith 1979. British Tortriciod Moths. Tortricidae: Olethreutinae. The Ray Society, London. 336 bls.
Hálfdán Björnsson 1968. Íslensk fiðrildi í skógi og runnum. Ársrit Skógræktarfélags Íslands 1968: 22–25.
Wolff, N.L. 1971. Lepidoptera. Zoology of Iceland III, Part 45. Munksgaard, Kaupmannahöfn. 193 bls.
Höfundur
Erling Ólafsson 14. ágúst 2009.
Var efnið hjálplegt?
Aftur upp