Útbreiðsla
Ígulstör er sums staðar á landinu nokkuð algeng en annars staðar sjaldgæf eða vantar. Hún er einna algengust á Snæfellsnesi, Vestfjörðum, við utanverðan Eyjafjörð og við ströndina á Norðausturlandi frá Stöðvarfirði að Langanesi. Annars staðar er hún sjaldgæf. Flestir fundarstaðir ígulstarar eru á láglendi upp að 200 m hæð. Hæstu fundarstaðir eru í 300 m í Upsadal á Upsaströnd við Eyjafjörð (Helgi Hallgrímsson) og í Urðadal við Dyrfjöll (H.Kr.) (Hörður Kristinsson - floraislands.is).Vistgerðir
Votir lækjarbakkar og hallamýrar; við uppsprettur.Lýsing
Meðalstór stör (15–30 sm) með nokkur hnöttótt öx á stráendum. Blómgast í júlí.
BlaðStráin sljóþrístrend, gárótt efst. Blöðin 1,5–3 mm breið, flöt eða kjöluð, ekki snörp (Hörður Kristinsson 1998).
BlómOftast þrjú til fjögur hnöttótt öx með stuttu millibili efst á stráinu. Karlblómin neðst í toppaxinu. Axhlífar móbrúnar, himnurendar, oft með grænni miðtaug. Hulstrið 3–4 mm langt, móbrúnt eða grænleitt, með langri, flatri og snarprendri trjónu, klofinni í toppinn. Frænin tvö (Hörður Kristinsson 1998).
GreiningLíkist engri annarri íslenskri tegund.
Útbreiðslukort
Höfundur
Hörður Kristinsson 2007
Votir lækjarbakkar og hallamýrar; við uppsprettur.Biota
- Tegund (Species)
- Ígulstör (Carex echinata)