Útbreiðsla
Geithvönn er allvíða um land en fer þó lítið inn á hálendið. Hæstu fundarstaðir eru í 500 m hjá Laugum við Snæfell og í 420 m í Karlsdrætti við Hvítárvatn (Hörður Kristinsson - floraislands.is).Almennt
Tegundin er oft nefnd geitla en snókahvönn er annað gamalt heiti (Ágúst H. Bjarnason 1994).
NytjarGeithvönn ku hafa svipaða verkan sem lækningajurt og ætihvönn nema daufari að öllu leiti (Arnbjörg Linda Jóhannsdóttir 1998).
Vistgerðir
Hún vex einkum í skóglendi, á bökkum og engjum meðfram stórum ám og í blómsælum giljum, bollum og brekkum (Hörður Kristinsson 1998).Lýsing
Stórvaxin planta (30–130 sm) með stóra, hvíta, samsetta blómsveipi og fjöðruð blöð. Blómgast í júlí.
BlaðBlöðin tví- til þrífjöðruð, blaðstilkurinn djúpt grópaður að ofan, smáblöðin tennt, blaðslíðrin dumbrauð. Sveipleggir gáraðir, snögghærðir. Stönglar og blöð eru oft bládöggvuð (Hörður Kristinsson 1998).
BlómBlómin eru 3–5 mm í þvermál, mörg saman í smásveipum sem aftur skipa sér fjölmargir saman í stórsveipi, 10–15 sm í þvermál. Krónan fimmdeild; krónublöðin oddbaugótt eða lensulaga, hvít eða örlítið bleikleit. Fræflar fimm. Frævan skipt í tvennt, með tveim stílum. Reifablöð striklaga (Hörður Kristinsson 1998).
AldinAldinið tvíkleyft (Hörður Kristinsson 1998).
GreiningGeithvönn þekkist frá ætihvönn á flarari blómsveip, bládöggvaðri og fíntenntari blöðum. Blaðstilkar eru einnig djúpt grópaðir (Hörður Kristinsson 1998).
Útbreiðslukort
Höfundur
Hörður Kristinsson 2007
Hún vex einkum í skóglendi, á bökkum og engjum meðfram stórum ám og í blómsælum giljum, bollum og brekkum (Hörður Kristinsson 1998).Biota
- Tegund (Species)
- Geithvönn (Angelica sylvestris)