Útbreiðsla
Ein útbreiddasta jurt landsins, mjög algeng bæði á láglendi og hæst til fjalla upp í 1500 m hæð (Hörður Kristinsson - floraislands.is).Vistgerðir
Malarjarðvegur, mólendi og þurrar brekkur.Lýsing
Lágvaxin jurt (8–18 sm), allhærð og blómstrar hvítum blómum í maí–júní.
BlaðJurtin öll gráleit af ullhárum, stöngullinn með gagnstæðum, 0,6–1,8 sm löngum og 3–6 mm breiðum blöðum. Blöðin oftast oddbaugótt eða lensulaga, stilklaus (Hörður Kristinsson 1998).
BlómBlómin eru 1,5–2 sm í þvermál. Krónublöðin hvít, klofin í endann, þriðjungi til helmingi lengri en bikarblöðin, oftast fimm en stundum fleiri. Fræflar tíu. Ein fræva, oftast með fimm stílum (Hörður Kristinsson 1998).
AldinTannhýði með tíu tönnum (Hörður Kristinsson 1998).
AfbrigðiSnoðeyra (Cerastium glabratum) er afbrigði af músareyra, nær alveg hárlaust nema í blaðgreipunum og með sérlega fíngerða, granna blómleggi.
GreiningLíkist einna helst vegarfa og fjallafræhyrnu. Músareyrað má þekkja frá vegarfa á stærri blómum og hlutfallslega lengri krónublöðum miðað við bikarblöðin. Fjallafræhyrnan er fagurgrænni og minna loðin, bikarbotninn breiðari niður og belgmeiri, aldinið breiðara. Eins er fjallafræhyrnu aðeins að finna hátt til fjalla.
Útbreiðslukort
Höfundur
Hörður Kristinsson 2007
Malarjarðvegur, mólendi og þurrar brekkur.Biota
- Tegund (Species)
- Snoðeyra (Cerastium alpinum)