Útbreiðsla
Stórvaxin dúnurt sem vex mest í klettum eða í bröttum, sólríkum brekkum. Einnig kann sigurskúfurinn vel við sig í skóglendi ef hann kemst í það. Þegar hann vex í þurrum, ófrjóum brekkum er hann venjulega dvergvaxinn og blómstrar þar ekki (Hörður Kristinsson - floraislands.is).Almennt
NytjarSigurskúfur er notaður við bólgu í meltingarvegi en útvortis er jurtin græðandi og mýkjandi. Að auki má nota blöð hans sem salat og unga stöngla sem spergil (Arnbjörg Linda Jóhannsdóttir 1998).
LíffræðiSigurskúfur inniheldur m.a. slímefni, barksýrur og ýmis sölt (Arnbjörg Linda Jóhannsdóttir 1998).
Vistgerðir
Vex oft sem slæðingur í grennd við bæi. Finnst einnig villtur í klettum eða skóglendi, þar blómstrar hann gjarna seint.Lýsing
Stórvaxin planta (30–70 sm) með blöðóttum stilkum og mörgum, bleikum blómum. Blómgast í júlí–ágúst.
BlaðVex oft í þéttum breiðum og skríður með jarðsprotum. Blöðin gagnstæð, lensulaga, heilrend eða ógreinilega tennt, hárlaus, 4–12 sm á lengd og 1–2 sm á breidd (Hörður Kristinsson 1998).
BlómBlómin eru mörg í löngum klasa, fjórdeild, um 2 sm í þvermál. Krónublöðin rauð, öfugegglaga. Bikarblöðin dökkrauð, lensulaga, loðin. Fræflar átta talsins. Frævan undir blómhlífinni, löng og dúnhærð (Hörður Kristinsson 1998).
AfbrigðiÍ þurrum mögrum brekkum móti suðri er hann stundum dvergvaxinn, myndar 10–20 sm langa blaðsprota og blómstrar þá ekki enda í eðli sínu áburðarfrek jurt (Hörður Kristinsson - floraislands.is).
GreiningAuðþekktur frá öðrum íslenskum tegundum á hinum löngu, stórblóma klösum með fjórdeildum blómum.
Útbreiðslukort
Höfundur
Hörður Kristinsson 2007
Vex oft sem slæðingur í grennd við bæi. Finnst einnig villtur í klettum eða skóglendi, þar blómstrar hann gjarna seint.Biota
- Tegund (Species)
- Sigurskúfur (Chamerion angustifolium)